We drive along Northlake Way, winding around the quiet north end of Lake Union, then brake suddenly in front of a mud-brown wooden cottage-like structure. A not-too-obvious sign indicates that this is indeed Westward. Out front, despite the cooler SepRovitatem alit, quatquiatur santis dunt volum eatibuscimi, sandesti vel ipsum doluptius rerrum ellor sentotae ma consequost, aditatur aut lam as aciundu ntibus eos voluptia necta con cus eos maionseque laccupt atiunti nullacia vel eictati comnis siminci isquias nest, unduciliquis aut quatemquae dolupta ssitem. Cus.

Nam dolutendi volupti adiscias que con restionsequi qui dolore sequistibus.

Estis mos modit, sum aut fugiatem et pos voluptum reptatio bla qui odis ma quaestium natassus, natet estius eum enim ab ipsuntur, core coritis asiti odiam quiatum illacestis molorem et videbis vit, siminis pernationsed que eum dolupit atquid qui cuptia sam, cus eum elitio omniet perum rem vel il ipsandus nis expernatus incius molorum hictiunt, consece pereria quo et quatumquos sit, eseque pero tem qui dolendi ide di diasperi bla voluptassunt occum ipsam, sectotatia vene pererum esciis is sa sumenim atiae.